Կաշին կենդանիների մորթուց մշակվող նյութ է: Ըստ նշանակության՝ լինում են կոշիկի, թամբալծասարքի, տեխնիկական և գալանտերեա-հագուստեղենի կաշիներ: Կոշիկի կաշին ստացվում է խոշոր եղջերավոր կենդանիների, ուղտի, խոզի, ծովային կենդանիների, ձիու մաշկից: Կոշիկի երեսի կաշին փափուկ է ու դիմացկուն. լինում է յուխտային և քրոմային դաբաղման: Յուխտային կաշվից պատրաստում են աշխատանքային, զինվորական կոշիկներ և սանդալներ: Խոշոր եղջերավոր կենդանիների մաշկից պատրաստում են գոտի, պատյան, պայուսակ, հանդերձանք, թամբալծասարք (օգտագործում են չդաբաղված կաշի): Տեխնիկական կաշին մշակվում է խոշոր եղջերավոր անասունների մաշկից, որից պատրաստում են շարժաբեր փոկեր, մեքենամասեր և այլ տեխնիկական շինվածքներ: Գալանտերեա-հագուստեղենի կաշին փափուկ է: Հագուստեղենի կաշին ստանում են ոչխարի (շևրետ, որն աչքի է ընկնում առաձգականությամբ) և խոզի մաշկից: Գալանտերեային արտադրանքի կաշին շփակայուն է: Ձեռնոցների կաշին ստանում են ոչխարների, այծերի, մտրուկների, խոճկորների, շների մաշկից:
Արհեստական կաշի Արհեստական կաշին պոլիմերային նյութ է, որն օգտագործվում է բնական կաշվի փոխարեն: Արհեստական կաշին լինում է կոշիկի ռետին, կոշիկի ու գալանտերեային ստվարաթուղթ և փափուկ արհեստական կաշի: Կոշիկի ռետինը ստանում են կաուչուկի ռետինացմամբ: Ծակոտկեն ռետինից ներբանները թեթևացնում են կոշիկը, բարձրացնում մաշակայունությունը և բարելավում նրա ջերմամեկուսիչ հատկությունները: Կոշիկի և գալանտերեային ստվարաթուղթը ստանում են թաղանթանյութի և բամբակի ու կաշվի (բնական կաշվի մանրացված թեփուկներ) մանրաթելերից: Այսպիսի արհեստական կաշին թրջված վիճակում պահպանում է մեխանիկական հատկությունները: Փափուկ արհեստական կաշիներ ստանում են թաղանթառաջացնող ռետինե սոսինձներով կամ լատեքսներով, պոլիվինիլքլորիդային մածուկներով, պոլիամիդներով գործվածքների, տրիկոտաժի, թղթի և այլ հիմքերի մշակմամբ: Փափուկ արհեստական կաշին լինում է հոծ կամ ծակոտկեն: - Ստեղծվել են նյութեր, որոնք հատկություններով շատ մոտ են բնական փափուկ կաշիներին և կոչվում են սինթետիկ կաշիներ: Դրանք պատրաստում են տարբեր մանրաթելերից, տոգորում և ծածկապատում են զանազան պոլիմերային նյութերով:
|